به نقل از «دانا»

گفتگو و تعامل نوجوان را به نتیجه مطلوب می رساند/ ما نسل توانایی هستیم

تاریخ انتشار: ۲۱ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۹۱۱۶۷

"یکتا رحمتی" نوجوان گیلانی با بیان اینکه اتباط معلمان با دانش آموزان در مدارس معمولا یک طرفه است و یک ارتباط دو طرفه ای وجود ندارد، گفت: تعداد زیادی از نوجوانان به نوعی درگیر روزمرگی شده اند و به نظر من باید افرادی برای ارتباط گرفتن و شنیده شدن حرف های نوجوانان در محیط های مناسب حضور داشته باشند و درد دل های نوجوانان را بشنوند تا راهنمای خوبی برای جهت دهی به سبک زندگی، اهداف و آینده نگری نوجوانان باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مثلا کلاسی که هم فضای خوبی داشته باشد هم نوجوان درک شود و هم منتهی به یک آینده نگری شود که به نظر من چنین فضایی اکنون وجود ندارد و خلأ آن احساس می شود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از ۸دی، نشست چالش های تعامل با نوجوانان با حضور "یکتا رحمتی" و "فاطمه رمضانپور" از نوجوانان فعال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان گیلان در تحریریه پایگاه خبری ـ تحلیلی هشت دی برگزار شد.

 

  "یکتا رحمتی" ۱۵سال دارد و دانش آموز پایه دهم رشته علوم انسانی در مدرسه نمونه دولتی اردشیری است که سابقه عضویت هشت ساله در کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان را نیز دارد و در رشته های قصه گویی، عکاسی و نویسندگی فعالیت می کند. نویسندگی برنامه ای است که "یکتا" برای آینده اش در نظر گرفته است.   "فاطمه رمضانپور" دانش آموز پایه ششم مدرسه غیر دولتی نوابغ نیز از دیگر نوجوانان حاضر در این نشست است. وی در کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان استان گیلان در رشته های اوریگامی، طراحی، گلستان خوانی، قصه نویسی و قصه گویی فعالیت می کند.     مشروح گفتگو ۸دی با این دو نوجوان گیلانی در ادامه می آید:   "یکتا رحمتی" در گفتگو با خبرنگار ۸دی در تعریفی از دوران نوجوانی، اظهار کرد: نوجوانی از دوران طلایی زندگی است که اگر به درستی از آن استفاده شود می توانیم به سلامت از آن عبور کنیم و من شخصاً از آن لذت می برم چون می توانم با تجربه های جدید به کشف استعداد در جهت تعیین اهداف حرکت کنم.   ۸دی: خودت را در کجای جهان می بینی؟   یکتا: با توجه به هدف و علاقه ام به نویسندگی در حال تلاش و مطالعه و تمرین نوشتن هستم و در این دوره در حال تجربه کردن هستم تا به شرایط مطلوب در این حوزه برسم چون هنوز به پختگی کامل در این حوزه نرسیدم و برای رسیدن به آرزو و هدفم باید از بزرگان این حوزه درس بگیرم و برای رسیدن به آن کمال تلاش کنم.   ۸دی: چرا برخی نوجوانان برای خود آینده ای متصور نیستند؟   نوجوانان به نوعی درگیر روزمرگی شده اند/ کاش فضایی برای شنیدن درد دل های نوجوانان باشد   به تناسب در میان افراد همسن و سال ما کسانی بی هدف و بی جهت هستند، اما بسیاری هم هستند که برای زندگی خود هدف و برنامه ریزی مشخص دارند اما فکر می کنم نوجوانان به نوعی درگیر روزمرگی شده اند. به نظر من باید محیط مناسب و افرادی برای ارتباط گرفتن و شنیده شدن حرف های نوجوانان وجود داشته باشد تا درد دل های آنان را بشنوند تا علاوه بر افزایش دانش و مهارت خود به نوجوانان، راهنمای خوبی برای جهت دهی به اهداف و زندگی خوب و آینده نگری نوجوان باشند. مثلا کلاسی که هم فضای خوبی داشته باشد هم نوجوان درک شود و هم به یک آینده نگری برسیم که به نظر من چنین فضایی اکنون وجود ندارد و خلأ آن احساس می شود.   ۸دی: به غیر از مدرسه نهادهای دیگری مانند اتحادیه انجمن های اسلامی، بسیج دانش آموزی، کانون پرورشی فکری برای نوجوانان وجود دارد، آیا برای رفع نیاز نوجوانان و دیده و شنیده شدن آنان کافی نیست؟   خیلی از محیط های فرهنگی مدارس برای دانش آموزان ترغیب کننده نیست   یکتا: تمام این فضاها وجود دارد اما طوری نیست که بچه ها به آن ترغیب شوند و به خوبی معرفی نشده است. کانون پرورشی فکری فضای خوبی برای نوجوانان فراهم کرده است اما متاسفانه هنوز برای عموم جامعه و ترغیب دانش آموزان به خوبی معرفی نشده است.   ۸دی: اگر بخواهی برای اولین بار، رمانی بنویسی چه موضوعی را انتخاب می کنی؟   یکتا: این مسئله به سطح نویسندگی و شرایطم بستگی دارد. در این دوره‌ فکر می کنم که از زندگی یک نوجوان بنویسم چون به این فضا علاقه مندم و به خوبی می توانم با آن ارتباط بگیرم و چون به عکاسی نیز مشغولم اکثر کارهایم در حوزه کودک‌ و نوجوان بوده و هست.   ۸دی: ایران را در یک بند برای مخاطب نوجوان تعریف کن؟   ایران با تمام وجود ایستاده و این ایستادگی ادامه دارد   یکتا: ایران، کشوری است که هنر و ادبیات غنی دارد و در طول تاریخ سختی های زیادی را پشت سر گذاشته از حمله مغول بگیریم تا دفاع مقدس اما همچنان با تمام وجود ایستاده و این ایستادگی ادامه دارد و همه ما دوستش داریم.     ۸دی: ممکن است روزی از ایران مهاجرت کنی برای همیشه یا تحصیل و ...؟   دلبسته ی وطنم   یکتا: مسئله رفتن و ماندن یک مسئله شخصی است که معمولا محرک هایی در وجود آن فرد را ترغیب می کند که هیچکس نمی تواند مانع آن شود اما من اگر روزی برای تحصیل به کشور دیگری بروم قطعا برمی گردم، چون کشورم برایم ارزشمند است. معلم ادبیاتم یک خاطره ای برای ما تعریف کرد که می گفت «با یکی از آشنایانش در خارج از کشور در حال گفتگو بود که یک آن صدای اذان پخش شد. آن آشنا گفت اجازه بده چند لحظه صدای اذان را بشنوم.» می خواهم بگویم ایران کشور ماست و فضا و شرایط حتی اگر بهتر هم باشد باز هم دلمان برای حداقل ها هم که شده تنگ می شود و یک وابستگی و دلبستگی نسبت به وطن وجود دارد.   ۸دی: چند درصد از دوستانت مثل شما فکر می کنند؟   خیلی هایشان مثل من فکر نمی کنند و میل به مهاجرت دارند.   ۸دی: برای بهتر شدن شرایط به همسن و سالانت چه پیشنهادی داری؟   یکتا: برای بهتر شدن هرکس به فراخور جایگاهش در اجتماع بدون تاثیر از محیط به وظایفش باید به درستی عمل کند مثلا منِ نویسنده باید متنی بنویسم که نیاز و سلیقه جامعه را تأمین کند و این تعامل باید همواره برقرار باشد.   در شرایط حال حاضر جامعه نیز قطعا نواقصی وجود دارد مثلا افراد متخصصی در حوزه های محتلف وجود دارد که به درستی و در جایگاه مناسب از آنان بهره گیری نشده است که عوامل مختلفی در این مسئله دخیل است.   ۸دی: در حال حاضر در برخی آثار هنری مانند فیلم و سریال و... که به خصوص در خارج تهیه می شود با سیاه نمایی مواجه هستیم نظرت در این رابطه چیست؟   تولید آثاری که مروّج ناامیدی است دلسردی نوجوانان را به دنبال دارد   یکتا: معتقدم نباید بر اساس وضعیت تصمیم گیری کنیم، اینکه در برخی آثار همواره  به ناامیدی پرداخته می شود که دلسردی را به دنبال دارد و باید آثاری در تمامی زمینه ها در جهت امیدآفرینی تولید شود. من یک سؤال دارم چرا همش می گویند اگر اوضاع ساده تر بود موفق بودیم چرا نمی گوییم کاش ما بهتر باشیم. خلاصه اینکه باید بر رشد شخصیتی خودمان بیشتر کار کنیم و در عین عمل به وظایفمان، نسبت به آینده امیدوار باشیم.   به نظرم باید آثاری فاخر و اثرگذار در تمامی حوزه ها با بهره گیری از سلایق نسل جوان برای امیدواری و هدفمندی تولید شود تا بتواند بر مخاطب اثرگذاری مثبت داشته باشد.   ۸دی: برای شناخت دنیای یک نوجوان چه باید کرد؟   نوجوان با یک‌ گفت و‌گو و تعامل صمیمانه، فارغ از تحمیل نظرات شخصی به نتیجه مطلوب می رسد   یکتا: برای کشف دنیای نوجوان باید ارتباط و تعامل نزدیک تری برقرار شود تا بتوانیم با سلایق و علاقه مندی های او آشنا شویم. معتقدم بزرگ تر ها باید به نوجوان و علایق او نزدیک شوند و آن را تجربه کنند تا متوجه شوند چرا مثلا فلان موسیقی را فلان سبک را دوست دارد و می پسندد نه اینکه دور بایستیم و بگوییم این نوع موسیقی خوب است و آن کتاب بد است درست نیست. دنبال این باشید که چرا جذب این موضوع شده است.   دوست داشتنی های نوجوانان را تجربه کنید/ ارتباط وقتی مؤثر است که دو طرفه باشد   به طور مثال اگر مثلا من یک موسیقی گوش می دهم و شما آن را ناپسند می دانید بیایید یک بار با من آن را گوش دهید و بعد در موردش با همدیگر بحث کنیم، تعامل کنیم تا در نهایت خود نوجوان به یک جمع بندی برسد و اقناع شود.   با یک‌ گفت و‌گوی صمیمانه، فارغ از تحمیل نظرات شخصی خود نوجوان به نتیجه مطلوب می رسد.   این را هم بگویم بسیاری از معلمان ارتباط شان با دانش آموزان یک طرفه است در حالی که باید این ارتباط دو طرفه باشد، مثلا وقتی تحقیقی می دهند و ما خودمان در جستجوی کشف موضوعی می شویم درس ها بسیار جذاب تر می شود.         ۸دی: به عنوان یک فرد اثرگذار در جامعه برای کمک به همسن و سالات چه صحبتی با آنان دارید؟   از رویاهایتان کنار نکشید ما نسل توانایی هستیم   یکتا: برخی ها در مورد نوجوانان اغراق آمیز فکر می کنند در حالی که اینگونه نیست و نوجوان دارای اندیشه و تفکری هستند که با عمل همراه است. با وجود سختی شرایط باید امیدوار باشیم و در پناه خدای بزرگ به راهمان ادامه بدهیم.   به دوستانم می گویم علایق تان را دنبال کنید و هرگز از رویاهایتان کنار نکشید زیرا در وجود همه ما یک رسالت واقعی وجود دارد که به بهترین شکل ممکن می توانیم به آن دست پیدا کنیم چون نسل توانایی هستیم.     "فاطمه رمضانپور" دیگر نوجوانان حاضر در این نشست است که با حضور در تحریریه پایگاه خبری ـ تحلیلی هشت دی به گفتگو پیرامون تعاملات با نوجوانان پرداخت.   وی به رشته داروسازی علاقه مند است و می گوید هرکس قطعا آرزوها و اهدافی دارد که باید با برنامه ریزی برای رسیدن به آن تلاش کند.   ۸دی: نظرت درباره معرفی فضاهای مختلف دانش آموزی مانند کانون پرورشی به نوجوانان و مدارس چیست؟   فاطمه: من خودم ابتدا با کانون هیچ آشنایی نداشتم و به صورت اتفاقی با آن آشنا شدم، کانون فضای خوبی برای کشف و پرورش استعدادها است در حالی که این فضا به خوبی به جامعه معرفی نشده است.   ۸دی: ایران را در یک جمله تعریف کن   فاطمه: ما کشوری هستیم که پله پله در حال رشد هستیم که این مسیر در ابتدای راه سختی هایی دارد اما قطعا آسان خواهد شد.   ۸دی: به نظرت چند درصد از نوجوانان ما مثل تو فکر می کنند؟   شاید ۵۰ درصد افکار نوجوانان توسط دیگران جهت دهی می شود   فاطمه: من فکر می کنم افکار افراد را محیط هایی مانند فضای خانواده، جامعه و... می سازند و شاید حدود ۵۰ درصد این افکار متعلق به خودشان نباشد و توسط دیگران جهت دهی شده باشد.   ۸دی: برای بهتر شدن چه باید کرد؟   میدان دادن به جوانان و نخبه ها مسیر پیشرفت را می سازد   فاطمه: برای بهتر شدن نیاز به تلاش مستمر است که هرکس به فراخور شرایط سن و شغلش باید نسبت به وظایفش به درستی عمل کند که این مسئله به پیشرفت کشور کمک خواهد کرد. میدان دادن به جوانان و نخبه ها مسیر پیشرفت را می سازد که اگر به این افراد بها داده شود قطعا کمک بزرگی به جامعه خواهد شد.   ۸دی: ارتباط با همسن و سال هایت باید چگونه باشد   به نظرم در برقراری ارتباط، شکاف سنی مطرح نیست و سن فقط یک عدد است که نمی تواند مانع برقراری ارتباط شود و ما می توانیم با افراد خانواده و اطرافیانی که باعث رشد ما می شوند ارتباط برقرار کنیم.   ۸دی: به عنوان آخرین کلام چه می گویی؟   همان طور که گفته اند ادب از که آموختی گفت از بی ادبان، باید از صفات خوب و بد افراد درس بگیریم و مطابق با آن عمل کنیم.   انتهای پیام/

منبع: دانا

کلیدواژه: کانون پرورشی فکری برای بهتر شدن دانش آموزان آینده نگری فضای خوبی نظر من جهت دهی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۹۱۱۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

باید و نباید‌های تعامل با کودکان چاق

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، اگر شما نگران وزن کودکتان هستید می‌توانید از مراقبین سلامت مانند پزشک خانواده، متخصص اطفال و متخصص تغذیه کمک بگیرید. آنها می‌توانند شما را در خصوص چگونگی حمایت از فرزندتان و همچنین هر گونه خدماتی که کودک شما ممکن است به آن نیاز داشته باشد، کمک کنند.

از مقصر جلوه دادن کودک بپرهیزید

نوجوانان و جوانان می‌توانند به دلایل مختلفی که فراتر از کنترل و رفتار‌های آنهاست، دچار اضافه وزن شوند که اغلب اوقات این دلایل پیچیده است. کودکانی که با وزنشان مشکل دارند اغلب تعصب، تبعیض و قلدری را تجربه می‌کنند. نکته اساسی این است که شما از مقصر دانستن کودکتان بشدت بپرهیزید و به جای آن سعی کنید موارد ساختاری که در ایجاد افزایش وزن نقش دارد را دریابید. درک بهتر موارد گفته شده به عنوان شروع کار می‌تواند به شما در حمایت عملی از کودکتان کمک کند.

وزن کودک در جریان زندگی می‌تواند تحت تاثیر تداخلات ژنتیک، تجربه‌های اوان کودکی و محیط اطرافش قرار گیرد. افزایش وزن کودک را می‌توان زمانی انتظار داشت که کودک در محیطی غذا بخورد، بازی کند و یاد بگیرد که فعالیت بدنی کم و مصرف بالای غذا‌های ناسالم غنی از انرژی، ارزان و در دسترس با مقادیر بالای چربی و قند و شکر تبلیغ و ترویج داده می‌شود. افزایش وزن اغلب اوقات پاسخ طبیعی بدن به محیط غیر عادی است. علاوه بر این، کودکان گاهی اوقات درگیر غذای ناسالم می‌شوند تا با استرس و بی‌حوصلگی مقابله کنند یا خودشان را از احساس اضطراب و ناراحتی برهانند.


سعی کنید بدون قضاوت با کودکان صحبت کنید

این که کودکان بدانند شما زمانی که آنها نگران هستند بدون هیچ گونه قضاوتی در کنارشان هستید، بسیار اهمیت دارد. از صحبت با زبان سرزنشگر و هم چنین خطاکار شمردن کودک و دادن بازخورد‌های منفی در خصوص شکل بدن دیگران و حتی خودتان بپرهیزید. این مورد می‌تواند برای عزت‌نفس کودک مضر باشد و باعث شود که آنها برای صحبت با شما احساس راحتی نکنند.

شروع صحبت در خصوص اضافه وزن و چاقی به زبان مادری می‌تواند شروع خوبی باشد. اولویت دادن به فرد و نه شرایطی که در آن قرار دارد می‌تواند مشکل کسانی که درگیر اضافه وزن و چاقی هستند را یک مشکل انسانی جلوه دهد و اجازه ندهد شرایط آنها هویتشان را تعریف کند. برای مثال: «شخصی با اضافه وزن و چاقی و نه شخص چاق».

سعی کنید شما مکالمه با کودکتان را شروع کنید و از او بخواهید هر گاه فکر و احساسی در خصوص وزن بدنش داشت با شما در میان بگذارد. اگر کودک شما بازخورد منفی در خصوص وزنش داشت، سعی کنید دلیل این موضوع را کشف کنید. به دقت به کودک گوش بدهید و سعی نکنید از نگرانی آنها ساده بگذرید یا آن را کم‌اهمیت جلوه دهید. اگر متوجه شدید که کودک یا بزرگسال دیگری کودک شما را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهد که می‌تواند به صورت آنلاین و یا حضوری اتفاق بیفتد، در اسرع وقت به آن رسیدگی کنید.

سعی کنید عزت نفس و نقاط قوت آنها را در حوزه‌های دیگر که به وزن کودک ارتباط ندارد مورد تشویق و تمجید قرار دهید. برای مثال: «من به این که شما برای امتحان با پشتکار درس خواندید افتخار می‌کنم یا من عاشق رفتار مهربانانه شما با برادرت هستم.»

مکالمه مفید داشته باشید

در زمانی که تغییرات در محیط دیجیتال به سرعت اتفاق می‌افتد، نکته حایز اهمیت این است که از تهدید‌هایی که سلامت روان و تندرستی کودکتان را به مخاطره می‌اندازد آگاه باشید، زیرا این مورد به ظاهر بدن و اعتماد به نفس ارتباط دارد. این موارد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

پست‌هایی که در شبکه‌های اجتماعی گذاشته می‌شود که معمولا وزن را به صورت یک کلیشه در می‌آورند و یا اختلالات غذاخوردن را ترویج می‌دهند و بازاریابی مداوم غذا‌های ناسالم که کودکان را هدف قرار می‌دهد.

شما باید مشتاق ایجاد محیط امنی برای مکالمه با کودکتان باشید. می‌توانید با پیش‌دستی کردن برای ایجاد فرصت صحبت در خصوص سلامت روان و این که چطور رفتار‌های آنلاین می‌تواند بر سلامت و تصویری که کودکان از خود دارند اثر بگذارد، شروع کنید.
‌
می‌توانید موارد زیر را برای شروع مکالمه در خصوص وزن با کودکتان مورد توجه قرار دهید:

از کودکتان سوالات باز (مانند چه احساسی داری؟ یا در مدرسه چه خبر است؟) بکنید و از آنها بخواهید احساساتشان را بیان کنند.
از کودکتان برای این که به شما اعتماد کرده است تشکر کنید تا بتوانید احساس امنیت را در او به وجود آورید.
در حالی که تصدیق می‌کنید غذا خوردن سالم و حفظ وزن سلامت می‌تواند چالش برانگیز باشد، مزایای سلامت بهتر را مورد تاکید قرار دهید.مثبت و حمایت کننده باشید.


رفتار‌های سالم را مورد توجه قرار دهید

به طور کلی به جای تمرکز بر کاهش وزن بر اهداف سلامتی تاکید کنید، مگر این که مراقبین بهداشتی بخواهند که شما به کاهش وزن توجه کنید. رفتار‌های غذاخوردن سالم و فعالیت بدنی یک شبه به صورت عادت در نمی‌آید، بلکه نیازمند زمان، تلاش و مراقبت از جانب شما و کودکتان است تا این تغییرات ادامه‌دار باشد. احتمال خیلی کمی دارد که تغییرات زیاد و ناگهانی در رژیم غذایی و شیوه زندگی کودکتان نتیجه‌بخش باشد. این کار حتی می‌تواند برای سلامت کودک مضر باشد. تغییرات زمانی موفقیت‌آمیز خواهد بود که کوچک، تدریجی، افزایشی و با حمایت کل خانواده باشد.

بهترین الگوی ممکن برای کودکتان باشید. غذا‌های مغذی و تازه مانند میوه‌ها و سبزی‌ها را انتخاب کنید، فعالیت بدنی را تشویق کنید و خواب کافی را ترویج دهید و از این که با کودکتان در خصوص وزن افراد دیگر بازخورد منفی دهید بشدت بپرهیزید.

این که وزنتان چقدر است اهمیتی ندارد. شما می‌توانید به کودکتان با انجام رفتار‌های سالم کمک کنید. گروه‌های غذایی مختلف را با هم بشناسید، یاد بگیرید که چه مواد مغذی به عنوان غذای سالم مورد نیاز بدن است و درباره اینکه که چرا بعضی از غذا‌ها انتخاب بهتری از غذا‌های دیگر هستند، با هم صحبت کنید.

تمام سعی و تلاش خود را بکنید تا از مصرف غذا‌ها و نوشیدنی‌های فوق فرآوری شده که غنی از نمک، شکر و چربی هستند، جلوگیری کنید، اما از تلاش برای منع کامل بعضی از غذا‌ها بپرهیزید، زیرا این مورد می‌تواند اثر معکوس داشته باشد و باعث مصرف بیشتر آنها شود. بیشتر غذا‌هایی که بصورت آماده به مصرف یا اصطلاحا «بگیر و ببر» عرضه می‌شود غنی از چربی، شکر، و نمک بوده و خیلی باعث رفع گرسنگی نمی‌شود. به جای آن، میان وعده‌هایی که سالم بوده و گرسنگی را برطرف می‌کند مانند برش‌هایی از میو‌ها و سبزی‌ها و ماست ساده را در دسترس قرار دهید. مصرف آب را به عنوان نوشیدنی اصلی به جای نوشیدنی‌های میوه‌ای حاوی شکر مد نظر قرار دهید و در مورد غذا‌ها و نوشیدنی‌هایی که در خانه در دسترس است جانب احتیاط را رعایت کنید.
از زمان با هم غذاخوردن لذت ببرید

هر زمان که امکان‌پذیر است غذا را تهیه کرده و با هم به صورت یک خانواده میل کنید. این بهترین فرصت برای صحبت درباره انتخاب‌های غذای سالم و تمرین مصرف آنها است. غذا را به کودک به اندازه مناسب برای کودک بدهید و اگر کودک هنوز گرسنه است اجازه دهید برای مقادیر بیشتر غذا درخواست کند. داشتن زمان مشخص برای وعده‌های اصلی و میان وعده (ها) کمک می‌کند تا به کودک آموزش دهید که به جای ریزه‌خواری در طی روز باید زمان مشخصی برای غذا خوردن داشته باشد.

شادمانی را در فعالیت بدنی و حرکات روزمره پیدا کنید

فعالیت بیرون از خانه و فعال بودن را در قالب خانواده تشویق کنید. از سن ۳ سالگی به بالا کودکان باید روزانه حداقل یک ساعت فعال باشند. اما این مورد می‌تواند بصورت پشت سرهم نباشد و به زمان‌های کوچکتر ۱۵ الی ۲۰ دقیقه تقسیم شود. برای کودکان کوچکتر می‌توانید بازی‌هایی مانند دنبال هم کردن و توپ‌بازی را انجام دهید. اگر امکان دارد برای عبور و مرور، راه رفتن و دوچرخه‌سواری را به جای استفاده از ماشین در نظر بگیرید. از ورزش‌های تیمی در مدرسه و یا خارج از آن حمایت کنید. این کار می‌تواند فعالیت بدنی را لذت‌بخش‌تر کند و هم‌زمان ارتباطات کودکان را نیز بهبود ببخشد.

سلامتی نه وزن

از این که در این فرایند فقط وزن را مرکز توجه قرار دهید، پرهیز کنید و توجه بیشتری را به مزایای رفتار‌های غذاخوردن سالم و فعالیت بدنی در کل خانواده معطوف کنید. این موارد برای حمایت از رشد و تکامل کودکان تا بزرگسالی و افزایش ایمنی و سلامت عاطفی مورد نیاز است. در حقیقت ایجاد تغییرات مطلوب در سطح خانواده می‌تواند به پیشگیری از رژیم غذایی نادرست و یا داشتن مشکلات غذا خوردن در آینده کمک کند.


بهترین راه برای حمایت از خوشبختی و سلامت کودکتان، این است که او بداند تحت هر شرایطی شما در کنار او خواهید بود. با لذت بردن از خوراکی‌های سالم و انجام فعالیت بدنی به صورت خانواده شما می‌توانید به کودکتان کمک کنید تا در ایجاد تغییرات مثبت و شیوه زندگی سالم احساس تنهایی نکند و بداند که این موارد فراتر از کاهش وزن است.

انتهای پیام/